Page 21 - Hazyaane Sorkh

‫مسهیر را مهیرفتم ولی رهاصهورت مهن آهلهو به ایهن اتفهتق بهو م و ه‬
‫می انستم ک راتلتم را ب اتیا بااتنم؛ البت اگا چیزی به مم راهتلت بها‬
‫گا نم بو ؛ چو من ب نوا یک چایک چیزی جز اهدافم باایم مهم نبو و‬
‫فاقی هم نمیکا ک باای رادد ب اهداف و آرمت هتیم فازندم را فدا کنم یا‬
‫یک واهت قهد ی راس مههم راهدد به آرمهتنی بهو که رههنم را چههترمیخ‬
‫میکا ‪ .‬ب همین لدهل مطمهب بهو م انسهت نیسهتم؛ زیهاا انسهت هت اینطهور‬
‫نیستندس آ هت احستس ا نردس قل ا نردس ب همدیگا شق میور نزهد ولی‬
‫این مستئل باای من مهم نبو و شت د هنوز هم نیستس من شت د باای رفت‬
‫حتل انست هت تلاش میکا م؛ امت گتهی باای کمک ب انست هت نبت د انسهت‬
‫بو ‪ .‬بگذریم‪ .‬بااحتدتط و شک اهت ر مسهیر دهت م و بهدنم سر زها از قبهل‬
‫شد؛ تا جتیی ک مطمب بو م اگا یک اطل آب روی من خهتلی میکا نهد‬
‫سرعت تبد ل ب یک مجسم از جنس یخ میشدم‪ .‬ا تنتیی ب سرمت نکا م و‬
‫با ا ب نفس بیش قدم با اشتمس قهدم وم را که با اشهتم از زمهین بلنهد‬
‫شدم انگتر زمین زیا اتیم شهیبی ممهایی به تهت باا اشهت که قهت ر به‬
‫د آ نبو م‪ .‬قدم اوم هم همین اتفتق را رقم ز س نگتهی ب کا ی روب رویم‬
‫اندا تم و متوج شدم با ها قدم من کوچکزا میشهو ‪ .‬تا قهدم هفهتم ایهن‬

‫‪20‬‬