Page 30 - Hazyaane Sorkh
P. 30
صددلاری‌بود‌از‌او‌مریث‌و‌خواسث‌که‌به‌م ر‌بده د،شرای ث‌اد ر‌بار
پ ون‌را‌مری ث‌و‌ک رب‌ک رد‌ب ه‌سم ث‌سقاس ث،نش اهک‌ب ه‌انای ای‌مجل س
انداختم،نق ه‌ای‌تارد با‌نوری‌قرم رنگ‌آرا‌آرا دا ث‌رو ر‌مک د،
شخصی‌پیر‌آنجا اه‌بود،خو که‌دقیا د ق ان‌را‌دید ،دا ث
سقشار‌مک‌ک قد،ه ن‌لحظه‌از‌اینکه‌سقشاری‌ه تم‌از‌خود ب د آم د
و‌به‌خود‌ق ون‌داد ام ر‌از‌اد ر‌هلک ه‌نج اب‌پق دا‌ک رد هقچ‌م اه‌س قشار
نک م‌اما‌بعد ًا‌زدر‌قولم‌زد ،د پی نیاد‌شرای‌ک ام‌که‌سقشار‌نم کک ند
و‌و‌هنوز‌به‌آن‌معااد ده‌اند‌دار ،تا‌ج اگ‌ک ه‌مک‌توانق د‌از‌اد ر‌س م
آجان‌‌جا نمیر‌دوری‌کنقد‌زدرا‌ترک‌کردت‌ب‌ه دب‌سخث‌اس ث.دا ت
نشاهک‌ب ه‌م ر‌ک رد‌و‌ح س‌مک‌ک رد مک‌خواس ث‌چ بیی‌ششوی د‌ام ا‌انش ار
دا ث‌از‌سوی‌سقاس ث‌دردی‌را‌متحا مک د؛زد را‌او‌را‌چ پچ پ
نشاه‌م ککرد‌و‌دندا نهاهت‌را‌روی‌ف‌مک‌یشرد،ازآنج ا‌ا دز‌زد ک ه‌دارد
پ اهت‌را‌روی‌پ ای‌دا ت‌ی ار‌م کده د.سقاس ث‌لی ن دی‌رازآهل ود‌ب ه
عدالث‌زد‌و‌تا‌خواستم‌نشاف‌را‌به‌سمث‌عدالث‌بچرخ ا دردی دید‌در
پهلوی‌چپم‌اح از‌ک رد ،درد‌از‌پهل ویم‌ب ه‌قل و‌و‌مغ سرای ث‌ک رد،
مغ ی‌که‌االا‌ددشر‌یل ی‌نیود‌و‌قلبی‌که‌م قب ا ام‌خود مک‌تپی د.
29
