اگر مروری بر تاریخ کشور عزیزمان ایران داشته باشیم، بی‌گمان به نام شعرا و نویسندگان بزرگی برمی‌خوریم که افتخارآفرینان بی‌همتایی در عرصه‌ی فرهنگ‌ و هنر برای کشورمان بوده‌اند. فارغ از اسامی و شخصیت‌ها، ادبیات همیشه در عمیق‌ترین لایه‌های فرهنگی و اجتماعی ما ایرانیان حضور داشته و این حقیقت برای هیچ عقل سلیمی قابل‌انکار نیست.
اکنون قصد داریم با احترام کامل به تمام عزیزان فعال در این حوزه و جریان‌های موجود در آن، جریان جدیدی خلق کرده و به آن هویت دهیم. جریانی که قصد دارد با استفاده از پتانسیل موجود در دنیای مجازی و همچنین «تلفیق ادبیات و محتوای دیداری و شنیداری» جذابیت بیشتری برای مخاطب ایجاد کرده و راهی نو برای «انتقال مفاهیم» بیابد.
در این جریان، «قرار نیست» متن از «ساختار ادبی» خود خارج شده و نقشی مانند فیلم‌نامه یا نمایشنامه بازی کند؛ بلکه نوشتار، «خودِ اثر» است و مخاطب هم مستقیماً «متن» را می‌خواند. درواقع با تولید «اثری چندرسانه‌ای» که بخش اصلی آن «ادبیات» باشد، می‌توان به «ساختاری جدید» رسید؛ «تولید آثاری با این ساختار» از سوی «هنرمندان و گروه‌های هنری» مختلف، اولین چیزی است که «جریان جدید در ادبیات فارسی» برای «هویت پیدا کردن» به آن نیازمند است.

نکته: برای خلق طرح گرافیکی این پست، به دلیل مرتبط بودن مفاهیم، از یک طرح رایگان موجود در اینترنت نمونه‌برداری شده است.